این روزها فقط برای تولید گوشیهای لوکس و بالارده از فلز استفاده نمیشود، بلکه گوشیهای میانردهی فلزی بازار هم با طراحی زیبا و چشمنوازشان همان حس خوب گوشیهای پرچمدار را به خریداران میدهند؛ البته این موضوع تنها در مورد طراحی صادق نیست و شرکتها سعی میکنند از سختافزار و دوربینهای قابلقبولی هم در این گوشیها استفاده کنند تا خریدارانی که نمیخواهند پول زیادی برای خرید بالاردهها خرج کنند، از خرید میانردههای بازار هم راضی باشند. این ترفندها تنها برای فروش بیشتر است و استفاده از همهی این ویژگیها در کنار هم و کمی بالاتر از حد معمول گوشیهای میانرده، در فروش این سری گوشیها تاثیر زیادی دارد. گوشی «هوآوی نووا ۲ پلاس دو سیمکارت» (Huawei Nova 2 Plus Dual SIM) علاوهبر ظاهر زیبا و چشمنوازش، سختافزاری قوی برای انجام هر عملیات، نمایشگری بزرگ و مناسب برای وبگردی و بازی دارد؛ همچنین در کنار این قابلیتهای محبوب میتوان به باتری با ظرفیت زیاد اشاره کرد و از همه بهتر حسگری که میتواند امنیت قابلقبولی را برای حفظ اطلاعات شخصیتان به ارمغان آورد.
در اولین نگاه به قاب پشتی، متوجه شباهت زیاد طراحی این گوشی به آیفون ۷ پلاس میشوید؛ نوارهای باریک آنتندهی، محل قرارگیری دوربینها و فلش و همچنین حسگر اثرانگشت که جای لوگوی اپل را گرفته این گوشی را بیش از هرچیزی شبیه به آیفون ۷ پلاس کرده است. استفاده از این طراحی، برای یک گوشی میانرده موفقیت بزرگی برای هوآوی محسوب میشود و باید بهخاطرش این شرکت چینی را ستود. اگر این شباهت را نادیده بگیریم، طراحی گوشی با یک گوشی بالارده تفاوت زیادی ندارد. قاب پشتی با نهایت دقت و از فلزی مات ساخته شده است. هیچ پستی و بلندی روی آن دیده نمیشود؛ درنتیجه خیالتان را از بابت قرارگیری گوشی روی سطوح صاف راحت میکند.

بااینکه گوشی در مقایسه با مدل قبلی تفاوتهای زیادی کرده؛ اما وزن آن فقط پنج گرم اضافه شده است. همچنین لبههای گوشی در مقایسه با نسل قبلی، گرد طراحی شده است تا کمی جمعوجورتر به نظر برسد. از قوس قاب پشتی هم که در نووا پلاس دیده بودیم، خبری نیست و قاب پشتی تا جای ممکن صاف و بدون هیچ مورد اضافی و قاب جلویی تا جای ممکن ساده طراحی شده است. تنها مورد جذاب قراردادن چراغ اعلانها زیر خروجی صدای مکالمه است که حتما توجهتان را جلب خواهد کرد.
محل قرارگیری سیمکارتها و کارت حافظهی جانبی باهم ادغام شدهاند و در یک شیار قرار دارند؛ البته محل قرارگیری سیمکارت دوم و کارت حافظهی جانبی یکی است و شما نمیتوانید همزمان از دو سیمکارت در کنار کارت حافظهی جانبی بهره ببرید. روی لبهی پایینی، محل اسپیکر و میکروفون همچنین جک ۳٫۵میلیمتری صدا و پورت ارتباطی که در نووا ۲ از نوع USB Type-C است، با تراشهای ظریفی ایجاد شدهاند.
برخلاف نسل قبلی، در این گوشی از تراشههای اختصاصی هوآوی استفاده شده است. هایسیلیکون ۶۵۹ با چهار گیگابایت رم، هستهی اصلی سختافزار نووا ۲ پلاس را تشکیل داده است. با قدرتمندشدن روزبهروز میانردهها، این تراشهی ۸هستهای قدرت زیادی با خود به نووا ۲ پلاس آورده است. همراه با این تراشه که دو پردازندهی اصلی چهارهستهای دارد؛ میتوان از نووا ۲ پلاس مصرف پایین، بازدهی مطلوب و چندوظیفهای کارآمدی را انتظار داشت؛ درنتیجه این گوشی بهخوبی میتواند از پس کارهای روزمره تا بازیهای نسبتا سنگین برآید.
چهار گیگابایت رم، جای هیچگونه نگرانی برای کاربران این گوشی باقی نمیگذارد. با این مقدار رم میتوانید تعداد زیادی برنامه و بازی را در کنار هم باز نگه دارید و از روانبودن رابط کاربری هم لذت ببرید. هوآوی نووا ۲ پلاس با ۶۴ گیگابایت حافظهی داخلی عرضه شده است که میتوان آن را تا ۲۵۶ گیگابایت دیگر افزایش داد. این مقدار حافظهی داخلی برای هر آنچه در سر دارید، کافی به نظر میرسد؛ همچنین با این گوشی میتوانید از اینترنت نسل چهارم لذت ببرید؛ اما برخلاف نسل قبلی دیگر خبری از NFC در این گوشی نیست.

تنها سختافزار نیست که پیشرفت خوبی کرده است؛ بلکه حالا سیستمعامل هم به اندروید نوقا نسخهی ۷٫۰ ارتقا پیدا کرده که به همراه نسخهی پنجم از رابط کاربری «ایموشن» (Emotion) برای نووا ۲ پلاس در نظر گرفته شده است؛ البته باید گفت این رابط کاربری تغییرات زیادی در مقایسه با نسخههای قبلی نکرده و هیچ مورد جدید یا چشمگیری که تغییر بزرگی ایجاد کرده باشد، در بخش تنظیمات یا رابط کاربری گوشی به چشم نمیخورد. درنهایت میتوان گفت حرکت در بین منوها و رابط کاربری نرم و روان است و مکثی در انجام امور مختلف مشاهده نمیشود.
برای تامین انرژی نووا ۲ پلاس، هوآوی از یک باتری لیتیومپلیمری غیرقابل تعویض با ظرفیت ۳۳۴۰ میلیآمپرساعت استفاده کرده است. این باتری در استفادهی معمولی از گوشی میتواند نهایتا تا یکونیم روز تامینکنندهی انرژی لازم برای روشن نگهداشتن نووا ۲ پلاس باشد. نکتهی جالب در مورد این گوشی میانرده حضور حسگر اثرانگشت روی قاب پشتی برای امنیت بیشتر کاربران است. این حسگر که از نوع لمسی و ۳۶۰ درجه است؛ سرعت و دقت بالایی در شناسایی و تشخیص اثرانگشت شما دارد؛ همچنین میتواند تا ۵ انگشت را ثبت کرده و در مواقع لزوم شناسایی کند.
نمایشگر نووا ۲ پلاس پنل LCD دارد و از فناوری LTPS بهره میبرد. جلوهی بصری نمایشگر عالی به نظر میرسد. دیدن تصاویر از زوایا هم بدون مشکل امکانپذیر است. تنها موردی که میتواند کمی کاربران را آزار دهد، روشنایی کم نمایشگر است که در محیطهای باز یا زیر نور شدید، آزاردهندهتر است و بیشتر به چشم میآید. علاوهبراین استفاده از فناوری LTPS باعث شده تا رنگها در این نمایشگر زندهتر از گذشته نمایش داده شوند و بالاترین شباهت ممکن را به رنگهایی که در طبیعت میبینیم داشته باشند.
این روزها فقط برای تولید گوشیهای لوکس و بالارده از فلز استفاده نمیشود، بلکه گوشیهای میانردهی فلزی بازار هم با طراحی زیبا و چشمنوازشان همان حس خوب گوشیهای پرچمدار را به خریداران میدهند؛ البته این موضوع تنها در مورد طراحی صادق نیست و شرکتها سعی میکنند از سختافزار و دوربینهای قابلقبولی هم در این گوشیها استفاده کنند تا خریدارانی که نمیخواهند پول زیادی برای خرید بالاردهها خرج کنند، از خرید میانردههای بازار هم راضی باشند. این ترفندها تنها برای فروش بیشتر است و استفاده از همهی این ویژگیها در کنار هم و کمی بالاتر از حد معمول گوشیهای میانرده، در فروش این سری گوشیها تاثیر زیادی دارد. گوشی «هوآوی نووا ۲ پلاس دو سیمکارت» (Huawei Nova 2 Plus Dual SIM) علاوهبر ظاهر زیبا و چشمنوازش، سختافزاری قوی برای انجام هر عملیات، نمایشگری بزرگ و مناسب برای وبگردی و بازی دارد؛ همچنین در کنار این قابلیتهای محبوب میتوان به باتری با ظرفیت زیاد اشاره کرد و از همه بهتر حسگری که میتواند امنیت قابلقبولی را برای حفظ اطلاعات شخصیتان به ارمغان آورد.
در اولین نگاه به قاب پشتی، متوجه شباهت زیاد طراحی این گوشی به آیفون ۷ پلاس میشوید؛ نوارهای باریک آنتندهی، محل قرارگیری دوربینها و فلش و همچنین حسگر اثرانگشت که جای لوگوی اپل را گرفته این گوشی را بیش از هرچیزی شبیه به آیفون ۷ پلاس کرده است. استفاده از این طراحی، برای یک گوشی میانرده موفقیت بزرگی برای هوآوی محسوب میشود و باید بهخاطرش این شرکت چینی را ستود. اگر این شباهت را نادیده بگیریم، طراحی گوشی با یک گوشی بالارده تفاوت زیادی ندارد. قاب پشتی با نهایت دقت و از فلزی مات ساخته شده است. هیچ پستی و بلندی روی آن دیده نمیشود؛ درنتیجه خیالتان را از بابت قرارگیری گوشی روی سطوح صاف راحت میکند.
بااینکه گوشی در مقایسه با مدل قبلی تفاوتهای زیادی کرده؛ اما وزن آن فقط پنج گرم اضافه شده است. همچنین لبههای گوشی در مقایسه با نسل قبلی، گرد طراحی شده است تا کمی جمعوجورتر به نظر برسد. از قوس قاب پشتی هم که در نووا پلاس دیده بودیم، خبری نیست و قاب پشتی تا جای ممکن صاف و بدون هیچ مورد اضافی و قاب جلویی تا جای ممکن ساده طراحی شده است. تنها مورد جذاب قراردادن چراغ اعلانها زیر خروجی صدای مکالمه است که حتما توجهتان را جلب خواهد کرد.
محل قرارگیری سیمکارتها و کارت حافظهی جانبی باهم ادغام شدهاند و در یک شیار قرار دارند؛ البته محل قرارگیری سیمکارت دوم و کارت حافظهی جانبی یکی است و شما نمیتوانید همزمان از دو سیمکارت در کنار کارت حافظهی جانبی بهره ببرید. روی لبهی پایینی، محل اسپیکر و میکروفون همچنین جک ۳٫۵میلیمتری صدا و پورت ارتباطی که در نووا ۲ از نوع USB Type-C است، با تراشهای ظریفی ایجاد شدهاند.
برخلاف نسل قبلی، در این گوشی از تراشههای اختصاصی هوآوی استفاده شده است. هایسیلیکون ۶۵۹ با چهار گیگابایت رم، هستهی اصلی سختافزار نووا ۲ پلاس را تشکیل داده است. با قدرتمندشدن روزبهروز میانردهها، این تراشهی ۸هستهای قدرت زیادی با خود به نووا ۲ پلاس آورده است. همراه با این تراشه که دو پردازندهی اصلی چهارهستهای دارد؛ میتوان از نووا ۲ پلاس مصرف پایین، بازدهی مطلوب و چندوظیفهای کارآمدی را انتظار داشت؛ درنتیجه این گوشی بهخوبی میتواند از پس کارهای روزمره تا بازیهای نسبتا سنگین برآید.
چهار گیگابایت رم، جای هیچگونه نگرانی برای کاربران این گوشی باقی نمیگذارد. با این مقدار رم میتوانید تعداد زیادی برنامه و بازی را در کنار هم باز نگه دارید و از روانبودن رابط کاربری هم لذت ببرید. هوآوی نووا ۲ پلاس با ۶۴ گیگابایت حافظهی داخلی عرضه شده است که میتوان آن را تا ۲۵۶ گیگابایت دیگر افزایش داد. این مقدار حافظهی داخلی برای هر آنچه در سر دارید، کافی به نظر میرسد؛ همچنین با این گوشی میتوانید از اینترنت نسل چهارم لذت ببرید؛ اما برخلاف نسل قبلی دیگر خبری از NFC در این گوشی نیست.
تنها سختافزار نیست که پیشرفت خوبی کرده است؛ بلکه حالا سیستمعامل هم به اندروید نوقا نسخهی ۷٫۰ ارتقا پیدا کرده که به همراه نسخهی پنجم از رابط کاربری «ایموشن» (Emotion) برای نووا ۲ پلاس در نظر گرفته شده است؛ البته باید گفت این رابط کاربری تغییرات زیادی در مقایسه با نسخههای قبلی نکرده و هیچ مورد جدید یا چشمگیری که تغییر بزرگی ایجاد کرده باشد، در بخش تنظیمات یا رابط کاربری گوشی به چشم نمیخورد. درنهایت میتوان گفت حرکت در بین منوها و رابط کاربری نرم و روان است و مکثی در انجام امور مختلف مشاهده نمیشود.
برای تامین انرژی نووا ۲ پلاس، هوآوی از یک باتری لیتیومپلیمری غیرقابل تعویض با ظرفیت ۳۳۴۰ میلیآمپرساعت استفاده کرده است. این باتری در استفادهی معمولی از گوشی میتواند نهایتا تا یکونیم روز تامینکنندهی انرژی لازم برای روشن نگهداشتن نووا ۲ پلاس باشد. نکتهی جالب در مورد این گوشی میانرده حضور حسگر اثرانگشت روی قاب پشتی برای امنیت بیشتر کاربران است. این حسگر که از نوع لمسی و ۳۶۰ درجه است؛ سرعت و دقت بالایی در شناسایی و تشخیص اثرانگشت شما دارد؛ همچنین میتواند تا ۵ انگشت را ثبت کرده و در مواقع لزوم شناسایی کند.
نمایشگر نووا ۲ پلاس پنل LCD دارد و از فناوری LTPS بهره میبرد. جلوهی بصری نمایشگر عالی به نظر میرسد. دیدن تصاویر از زوایا هم بدون مشکل امکانپذیر است. تنها موردی که میتواند کمی کاربران را آزار دهد، روشنایی کم نمایشگر است که در محیطهای باز یا زیر نور شدید، آزاردهندهتر است و بیشتر به چشم میآید. علاوهبراین استفاده از فناوری LTPS باعث شده تا رنگها در این نمایشگر زندهتر از گذشته نمایش داده شوند و بالاترین شباهت ممکن را به رنگهایی که در طبیعت میبینیم داشته باشند.
سید رضا صالحی –
کاربردی هست و رقیب خیلی خوبی برای گوشی های گرون قیمت بالای۳میلیون هست
سید رضا صالحی –
حدود ۲ ماه هستش که دارم ازش استفاده میکنم.گوشی خوبی هستش.اصلا کند نشده و با توجه به رم ۴ گیگش و رابط کاربری سبکش برنامه ها رو خیلی روون باز میکنه.دوربینش در نور روز عالیه ولی با کم شدن نور نویز تصاویر زیاد میشه.در مورد دوربین سلفیش هم توی این گوشی هوواوی همدن اشتباه همیشگی سونی رو مرتکب شده و فقط عدد مگاپیکسلش رو بالا برده .کیفیت صدای هدفونش فوقالعاده ست
سید رضا صالحی –
نسبت به میت ۱۰ ضعیف تره جفتشم دارم ولی میت ۱۰ کجا و این کجا امیدوارم تصمیم خوبی بگیرید ظاهر و خوش دستی و دوربین و.کیفیت بدنه و سرعت اثر انگشت و…این نظرم برای کسانی بود که می خوان یکی از این دو گوشی رو بخرن این نظر برادرانه بود